Waarom het afstoten van retail door NS voor Rotterdam Centraal een goed idee was

Laten we wel wezen: als Rotterdamse ben ik natuurlijk hartstikke trots op het Rotterdam Centraal Station. Het is het allermooiste station van Nederland, daarover zijn mijn Amsterdamse vrienden het zelfs met me eens, bovendien ook nog eens gewoon keurig op tijd opgeleverd en binnen de begroting gebleven. In die hybride omgeving van stedenbouw en blauwe infrastructuur voel ik me thuis. 

Koning Willem-Alexander was nog niet koud vertrokken of de Rotterdammers hadden al wat bijnamen aan het bijzondere bouwwerk gegeven, waarbij ik De Kapsalon (de snack die in R’dam is uitgevonden: sla, kebab, friet, saus) persoonlijk toch wel het GERSTE vind. 

Met de ondergrondse fietsenstalling, genoeg landplekken (grasveldjes en zitplekken in de openbare ruimte) is het een plek geworden die prachtig aansluit in de publieke ruimte. Anno 2016 is er nog veel meer ruimte voor mooie plannen. De omgeving  biedt ruimte voor bouwen, werken, kweken, spelen, wonen, winkelen, eten. Ruimte waarop denkers, bouwers en eindgebruikers elkaar kunnen vinden om tot haalbare plannen te komen. Die ruimte die in het begin juist zo ontbrak.

Vlak voor de opening, ontdekte ik iets waar ik niet blij van werd. Ik hield me bezig met leegstaande winkelstraten in Rotterdam vanuit de gemeente. We experimenteerden volop met regelluwe zones, nieuwe winkelformules, lage huren, pop up locaties en het transformeren van winkelplinten naar woningen met achtertuintjes voor gezinnen in de stad. Het ging de middenstand niet goed en we wisten ook dat de winkelcrisis nog wel even door zou woekeren.

Het was in dit tijdsframe dat ik van een aantal collega’s vernam dat er weer nieuwe winkelruimte aan het bestaande winkeloppervlak in Rotterdam werd toegevoegd. Ook begreep ik al snel dat in het centraal station Rotterdamse ondernemers geen schijntje kans kregen om zich daar te vestigen, met dank aan de NS. Zij selecteerden alleen hun eigen partijen. Nu zag ik al een tijdje conducteurs op het station lopen die meer aandacht hadden voor het vastgoed en de winkels dan voor de reizigers of het op tijd laten rijden van treinen.

Vanuit het perspectief van de ondernemers in Rotterdam vond ik het wel zo terecht hen ook een plekje te gunnen, lokale economie: het geld blijft in de stad. Uiteindelijk heeft het een paar jaar geduurd, maar is de boel wel gaan kantelen. De Rotterdamse ondernemer Dudok kreeg als eerste een plekje, daarna begon Sissy Boy met de verkoop van zeeboter pindakaas en kromkommersoep, intussen verscheen de Feyenoord shop en sinds augustus is op het centraal station een locatie van Uit je eigen stad geopend, de stadsboederij van Rotterdam.

Fantastisch, zo werk je aan een inclusieve stad. Het nieuws dit voorjaar dat NS de retailtak afstoot in de centraal stations in Nederland werd hier dan ook met gejuich ontvangen.