Advertentie
ruimte en milieu / Nieuws

Onjuist beeld van woonwensen ouderen

Er is veel minder behoefte aan zorgwoningen en nultredewoningen dan gedacht, constateert bureau Companen na onderzoek in opdracht van het ministerie van Binnenlandse Zaken. ‘In ieder huis kan tegenwoordig een traplift. Ouderen blijven thuis wonen.’

02 juli 2014

Het verhuisgedrag van senioren verandert en gemeenten moeten daar beter op inspelen. Er is veel minder behoefte aan zorgwoningen en nultredewoningen dan gedacht, constateert bureau Companen na onderzoek in opdracht van het ministerie van Binnenlandse Zaken. ‘In ieder huis kan tegenwoordig een traplift. Ouderen blijven thuis wonen.’

Veel nieuwbouw zorgwoningen 

Gemeenten en woningcorporaties verkeren al tijden in de veronderstelling dat de toenemende vergrijzing de vraag naar seniorenwoningen opstuwt, zegt Theo van der Waals, auteur van Woonvoorkeuren specifieke woonvormen voor ouderen: een verhaal met veel gezichten. ‘Hoewel iedereen in het achterhoofd heeft dat ouderen niet graag verhuizen, zijn gemeenten toch fors gaan programmeren voor nieuwbouw van zorgwoningen en nultredewoningen. Maar die woonbehoefte is er niet.’

Traplift kan in iedere woning

Companen ondervroeg honderd senioren in verschillende woonsituaties naar hun behoeften en overwegingen om wel of niet te verhuizen. ‘Hieruit blijkt dat de behoefte om zelfstandig te blijven wonen echt hard is. En dat de consument doorkrijgt dat dat ook kan. Vroeger was het niet in iedere woning mogelijk om een traplift te plaatsen, tegenwoordig kan dat wel. Niet meer kunnen traplopen – de belangrijkste drijfveer om iets aan de woonsituatie te veranderen – is geen belemmering meer voor zelfstandig blijven wonen.’

Zorg aan huis

Daarbij komt dat senioren in steeds meer gemeenten prima zorg aan huis kunnen krijgen van thuiszorgorganisaties. De behoefte om naar een woonzorgcomplex te verhuizen is daarmee ook komen te vervallen. Voor sommige alleenstaanden speelt de angst voor eenzaamheid nog wel een rol bij de overweging om te verhuizen naar een speciaal seniorencomplex. Maar het is zelden de belangrijkste drijfveer, zegt Van der Waals.

Geen seniorenappartementen bouwen

De uitkomsten van het onderzoek betekenen volgens Companen ook dat gemeenten er niet op hoeven te rekenen dat voor grote groepen ouderen seniorenappartementen in de stadscentra moeten worden gebouwd. Veel ouderen hebben in sociale huurwoningen of afbetaalde koopwoningen lage woonlasten, zij voelen er niets voor meer te gaan betalen, zegt Van der Waals. ‘Bovendien zien veel ouderen ontzettend op tegen een verhuizing. De grootste groep zal kiezen voor zorg en aanpassingen in eigen huis. Gemeenten en corporaties zullen daar rekening mee moeten gaan houden.’

Reacties: 13

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

Karel
Wiens brood men eet, diens woord men spreekt.

BiZa had duidelijk vooraf bepaald wat de uitkomst moest Jin.

Dus inderdaad, een flutonderzoek.

Plasterk waardig !
bram
Karel vK heeft gelijk, ben ik bang. Met 100 deelnemers kun je niet spreken van representatief, nog niet van indicatief. Companen moest zeker even vlug een paar centen verdienen. En de uitkomst is wel heel erg conform de wens van dit kabinet.

Ik zou de redactie toch weer eens willen oproepen om niet alle "nieuws" uit den haag een plek in dit blad te willen geven. Beetje kritische voorselectie is niet overbodig, blijkt.
rosita mertens / senior adviseur wonen / wonen en zorg
Woonwensen van de huidige senioren bestaan inderdaad vooral uit het blijven wonen waar ze wonen. Belangrijk is echter dat voor de toekomst een omslag in het denken nodig is, en wel zodanig, dat het vanzelfsprekender wordt dat senioren op tijd nadenken over het tijdig verhuizen naar een levensloopgeschikte of in elk geval een gelijkvloerse woning. Dat biedt veel meer wooncomfort dan wachten tot het niet meer mogelijk is om die trappen te lopen, en dan een traplift moeten plaatsen (die dan ook nog eens door gemeenten betaald moet worden)
Vincent Kompier
Woonwensenonderzoek kijkt altijd achteruit, blijkt maar weer eens
wil
uit onderzoeken blijkt dat 95% van de 55+ ueberhaupt niet bezig is met toekomst planning. Dus laat staan dat men denkt aan verhuizen. Bovendien heeft de meerderheid van Nederland niet door wat precies wmo2015 inhoud. Voorlichting ontbreekt. De huizenmarkt zit nog op slot. En het licht aan het eind van de tunnel is nog ver weg. Naast een traplift zijn er ook Easysteppers tussentreden voor op de trap! veel goedkoper dan een traplift



Paul Valk / adviseur omgevingsrecht
Omdat er verschillende opvattingen bestaan over het begrip zorgwoningen krijg je verschillende uitkomsten over waar nu precies de behoefte ligt van de vitale en de minder vitale oudere van de toekomst.



De woonmonitor 2015 (van Bureauvijftig ism

Aedes-Actiz Kenniscentrum Wonen & Zorg) geeft aan dat veel mensen (nú) tevreden is met hun woonsituatie en niet zozeer bezig is met de toekomst.

Van degenen die wilt gaan verhuizen of verhuisd is geeft het merendeel aan dat het kleiner wonen de voornaamste reden is (kinderen zijn deur uit, het huis schoonhouden en de tuin bijhouden kost veel inspanning). Daarnaast anticiperen veel ouderen op de toekomst. Nu is men goed ter been en kan men als men meer van het centrum af woont nog goed overal komen. Als men ouder is, men zorg nodig heeft en/of meer in het centrum wilt wonen met alle voorzieningen (zoals winkels, openbaar vervoer, apotheek/dokter) dan kiest men ervoor te verhuizen naar een appartement of (vitaliteits)woning in/nabij het centrum. Men wilt het liefst niet direct hoeven in te kopen en alleen voor diensten/zorg te betalen als die daadwerkelijk wordt afgenomen. En verder is men zeer gesteld op privacy (eigen voordeur) maar in een omgeving met meer vitaliteitswoningen. Een bepaalde natuurlijke manier voor elkaar zorgen en op elkaar

letten (in de positieve zin des woords).



Antrist Advies te Waalre heeft na overleg met zorg- en ouderenorganisaties een hofjescomplex ontwikkeld dat inspeelt op die behoefte van de vitale oudere van de toekomst. Geen betutteling, veel flexbiliteit en maatwerk per individuele woning waarbij geanticipeerd wordt op mogelijke behoefte van bewoners. Dat kan naast het inkopen van zorg ook het inkopen van diensten zijn die het leven wat gemakkelijker maken (zoals belastingaangifte, het bijhouden van de tuin etc.)



En daarbij is gaat het bij zorg voornamelijk om de menselijke factor maar met ondersteuning van toekomstige middelen op het gebied van Domotica.



Antrist Advies vermoedt dat hier zeker een vraag ligt voor die oudere die voor sorteert op de toekomst op langere termijn.
H. Werkendam / Medewerker
Het is dus zaak dat zorg aan huis goed en betrouwbaar geboden kan worden. Met betrouwbaar bedoel ik dan dat men er op kan rekenen dat de zorg er daadwerkelijk is. Niet dat weer een of andere bezuinigingsoperatie die zekerheid weer wegbezuinigd.
Jaap van Velzen / adviseur
Oude literatuur. Vijf jaar geleden organiseerde ik een wooncongres. Helder verhaal: Ouderen willen helemaal niet verhuizen en als het moet binnen een straal van 5-10 km.Ik ben benieuwd wie er op Biza uit zijn neus zit te eten.
Jan
Okee, er is blijkbaar een meerderheid die (nog) niet wil verhuizen. Maar die mensen worden ook ouder en hulpbehoevender en eenzamer op den duur. En dan zijn ze er wel aan toe. Bovendien is er een minderheid die wel wil verhuizen. Zorg als overheid in ieder geval ervoor dat iedereen kan kiezen: zelfstandig wonen (al dan niet met een traplift en andere voorzieningen), verhuizen naar een aangepaste woning of verhuizen naar een bejaardenverzorgingstehuis. Nu lijkt het er wel op dat je alleen voor het eerste mag "kiezen".
Karel
Een onderzoek onder 100 senioren is niet representatief te noemen. Een flutonderzoek dus.
E.Doeve / jurid. beleid. medew ro
Ik geef nu ongezouten kritiek: bezuiniging staat voorop.

The sky is crying, om met C+B te spreken. Een enorme drift tot bewaking der penningen. Tegenwoordig weten velen beter wat de oudere wil. Maar op basis waarvan is die kennis? Participatie beperkt zich tot het naar voren mogen brengen van besparingsvoorstellen. Waar zijn de gezellige bejaardencentra met deskundig personeel gebleven?
henk
een ernstige belemmering om te gaan verhuizen is de ongebreidelde huurverhoging die de senior te wachten staat. Dus blijven wonen is vaak geen bewuste keuze maar afgedwongen door de omstandigheden. Er is wel degelijk een behoefte om meer aangepast te gaan wonen
Therapeut
Ik vind het jammer dat deze conclusie uit dit onderzoek getrokken wordt. Ik onderschrijf vanuit mijn werk in de ouderenzorg dat mensen langer thuis willen wonen. Dat is een mooi streven en zeker bepalend voor kwaliteit van leven van vele ouderen. Maar wanneer iemand (deels) rolstoel afhankelijk wordt is er wel degelijk noodzaak voor gelijkvloerse woningen. Zeker als iemand op de bovenverdieping ook rolstoelafhankelijk is. Er zouden dan twee rolstoelvoorzieningen moeten worden verstrekt door de gemeente. Een voorziening voor verplaatsen buitenshuis daarbuiten gelaten. En een traplift kan inderdaad in veel eensgezinswoningen geplaatst worden maar zijn erg duur in aanschaf. Niet iedereen kan dit betalen. En deze worden ook steeds minder verstrekt via de gemeente. In veel gemeentes wordt dan een verhuisadvies gegeven. Verhuizen naar een gelijkvloerse woning. Er zijn gelukkig ouderen die zelf zorg kunnen dragen voor de kosten van een traplift e.d. aanpassingen maar dit is lang niet bij iedereen het geval. En opname in verzorgingshuizen is tegenwoordig ook steeds minder vanzelfsprekend vanwege landelijke bezuinigingen in AWBZ. Ik hoop dat de gemeente rekening houdt met de versobering in de zorg en WMO budget en de groeiende populatie ouderen met beperkingen.
Advertentie