Asoiaal

Staatssecretaris Van Rijn van Volksgezondheid, Welzijn en Sport legt de gemeenten een miljard euro bezuiniging op de Wet maatschappelijke ondersteuning op.

Gelukkig heeft hij een oplossing laten onderzoeken voor deze bezuiniging. De uitkomst van dat onderzoek: als de eigen bijdrage van de zorggebruikers één euro stijgt, dan daalt de vraagt naar die zorg met drie euro. Dat betekent in totaal vier euro extra voor de overheid. Dat geldt niet alleen voor de eerste euro verhoging van de eigen bijdrage, maar geldt voor elke euro.

Ondubbelzinnig is de uitkomst van dit onderzoek: als de eigen bijdrage van de zorggebruikers anderhalf keer zo hoog wordt als nu doordat hij met tweehonderd miljoen euro stijgt, dan daalt de zorgvraag met zeshonderd miljoen euro. De gemeenten hebben dan achthonderd miljoen euro extra, waarmee de bezuiniging van een miljard euro al voor tachtig procent is ingevuld.

Maar bij het publiceren van dit onderzoek kwam de staatssecretaris terug op zijn toezegging dat de gemeenten de eigen bijdrage voor de maatschappelijke ondersteuning inderdaad zouden mogen verhogen. Wég is de bezuiniging. Van Rijn geeft daarvoor als reden dat hij zelf van de zorggebruikers al een hogere bijdrage vraagt. Als de zorggebruikers dan ook nog een hogere eigen bijdrage aan de gemeenten moeten betalen, zouden ze te veel in koopkracht achteruitgaan. Sociaal, toch?

Wie zijn eigenlijk die mensen die afzien van zorg als de eigen bijdrage iets hoger wordt? Dat zijn, ten eerste, mensen die echt niet meer kunnen betalen. Voor deze mensen moeten we iets regelen, deze mensen hebben het geld en de zorg hard nodig. Maar, ten tweede, zijn het mensen die de zorg eigenlijk niet zo hard nodig hebben. Een beetje minder kan ook wel.

En twee beetjes minder kunnen eigenlijk ook wel. Dit geldt voor veel mensen, zo blijkt uit Van Rijns onderzoek. Dat betekent dat gemeenten door de eigen bijdragen te verhogen vrij pijnloos, letterlijk en figuurlijk, kunnen bezuinigen op de zorg bij de mensen die de zorg het minste nodig hebben. Van Rijn vergeet één ding te zeggen.

Als de gemeenten niet de eigen bijdrage mogen verhogen, dan hebben ze niet de mogelijkheid om vooral te bezuinigen op de zorg bij mensen die ook wel uitkomen met een beetje minder zorg. Omdat de gemeenten niet de eigen bijdrage mogen verhogen, moeten gemeenten onvermijdelijk bezuinigen op de zorg voor mensen die de zorg eigenlijk niet kunnen missen. De keus van Van Rijn om de gemeenten niet de eigen bijdrage te laten verhogen, is dus niet sociaal, maar is de meest asociale keus die er mogelijk is.

Bron: TK 33.841, nr. 34, blz. 109