Een zonnige toekomst
Ik ga het proberen, nu vlak voor de Miljoenennota een positieve column te schrijven over de overheidsfinanciën. Dus geen apocalyptisch verhaal vol rampspoed over Griekenland, Cyprus, Italië, Portugal, Spanje en Ierland.
Even niet meehuilen in het koor met de wolven over het einde van de euro, de tweedeling in Europa, de verstoting van Griekenland. Nee, crisis is kans. Laten we het eens proberen.
Nu en ook alleen nu krijgt Griekenland een historische kans om het land weer concurrerend te maken met de rest van Europa. De heilloze weg van vorige decennia is verlaten, toen steeds door geldontwaarding van de drachme werd gepoogd het land in de pas te laten lopen met Europa. Er is nu geen alternatief, alleen door broodnodige hervormingen kan de arbeidsmarkt worden gemoderniseerd en de belastinginning op een hoger plan komen.
Pakken die kans! Europa als geheel krijgt ook een wake-up call. Het stevent af op een grijze toekomst, de kosten van oplopende pensioenen en zorg zijn voor Europese landen 5 procent gemiddeld per jaar, de staatsschulden zouden de komende decennia zonder drastische bijsturing oplopen tot vele keren het nationaal inkomen. Alle hens aan dek dus. Hoe eerder er nu wordt bijgestuurd hoe beter, en dat dit besef er lijkt te zijn, is pure winst.
Ook in Nederland is er een steeds realistischer kijk op de situatie, zowel bij rechts als bij links. Er zijn geen megalomane plannen meer, maar serieuze planvorming met het oog op de langere toekomst. En dat is nodig ook, al zijn we er nog niet. De nu regerende partijen zijn de verkiezingen 2010 wel ingegaan met een boodschap van broodnodige bezuinigingen, maar hebben nog geen wenkend perspectief geboden waar we wel op af moeten koersen als land.
Links droomt niet meer (hardop) en het CDA gaat zich herbronnen. Opmerkelijk genoeg lijkt juist soms bij rechts nog een waslijstje van hobby’s te bestaan. Niet alleen de vijfhonderd animal cops moeten er van de gedoogpartner nog steeds komen, de VVD droomt via Charlie Aptroot nog steeds hardop over verbreding van alle snelwegen tot drie stroken door heel Nederland en zelfs vijf in de Randstad. Volstrekt onbetaalbaar dus holle ketelmuziek, maar nog niet verstomd.
Maar ik zou positief blijven. Langzaamaan groeit het besef dat er doorbraken moeten komen in het woningdossier, de arbeidsmarkt en zorgtoegang. Je zou bijna gaan denken dat het tijd is voor een verkiezingsronde voorjaar 2012 waarin alle partijen hun plannen kunnen ontvouwen voor een lange termijnagenda voor Nederland en met plannen komen voor Nederland na deze Eurocrisis.
Tot slot. Er liggen grote opgaven voor Europa en Nederland. Dan hoeven we het in Den Haag volgende week na het uitkomen van de Miljoenennota even niet te hebben over koopkrachtplaatjes. We gaan de politiek vragen eens niet te puzzelen op het laatste halve procent per inkomenscategorie maar om een wenkend perspectief voor onze toekomst. Laat maar komen die Miljoenennota
Plaats als eerste een reactie
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.