Waarom schrijven ze dat dan niet?

89 jaar. Zo oud is mijn vader. En dat betekent dat hij al die veranderingen in onze dynamische, technologische samenleving niet meer zo snel oppikt. Het fenomeen op Mijn Overheid dat Berichtenbox heet, heeft een paar keer uitleg nodig gehad voordat hij het begreep: “Maar hoe kunnen ze me dat bericht dan sturen als die computer niet in mijn huis staat?” En dat ík een bericht per mail krijg als híj iets in zijn Berichtenbox heeft staan, blijft hem ook iedere keer weer verbazen. Gelukkig ontvangt hij ook nog genoeg echte brieven per post. Iedere keer als de bank, een instantie of een goed doel hem een brief schrijft, moet ik die ook lezen. Het stapeltje brieven ligt iedere zondagochtend trouw op me te wachten. Dan vertelt hij me vol verbazing dat de bank nu op de overschrijfkaarten alleen nog maar zijn naam en rekeningnummer vermeldt. “Zal ik voor de zekerheid toch niet zelf mijn hele adres erbij schrijven?" "Nee pa, dat hoeft echt niet.” Of dat hij persoonlijk een mooi welkomstaanbod heeft ontvangen van de regionale krant (waar hij al jaren abonnee van is). Ook een mooie was de brief van de energieleverancier dat hij nu voordelig kon overstappen. Wel een beetje vreemd als je een kamer hebt in een verzorgingstehuis.

Nu belde hij me echter op dat er een brief was binnengekomen van zijn pensioenfonds. Een brief waar hij al een tijdje op wachtte, omdat alle geluiden op tv en in de krant (de papieren versie natuurlijk) hem best wel zenuwachtig hadden gemaakt. Berichten over tekorten bij de pensioenfondsen en de mogelijke verlaging van de pensioenuitkering kon hij niet rijmen met meer dan 40 jaar premie betalen. Hij vroeg of ik even langs kon komen om de brief te bekijken, want hij snapte er niets van. Dus ik ben er ’s avonds naartoe gefietst. Het was een prachtige brief, waarin helemaal uit de doeken werd gedaan wat de ontwikkelingen waren waar pensioenfondsen mee te maken hebben. Twee A4'tjes lang werd onderbouwd hoe het fonds tot zijn beslissing was gekomen over de hoogte van de uitkeringen over 2017. O ja, de allerlaatste zin van die twee A4'tjes was: “Dit betekent dat er voor de hoogte van uw pensioen niets verandert in 2017.” Toen ik die zin uiteindelijk voorlas aan mijn vader was hij helemaal opgelucht. Hij was zelf aan die laatste zin niet toegekomen, want hij was al in de brei van woorden op bladzijde één afgehaakt. Hij vroeg zich wel af waarom ze die zin dan niet meteen hadden opgeschreven in het begin van de brief, want dat was immers wat hij wilde weten.

Ik was blij dat ik hem nu eens een voorbeeld kon geven van wat ik voor mijn werk doe. Meestal kan ik hem moeilijk uitleggen wat trainingen Ketengericht werken, Nudging, Regisseren of BBV zijn. Maar ik had net die week voor een gemeente een offerte opgesteld voor een training Piramidaal schrijven en hij had hier het beste voorbeeld te pakken van een brief die we in zo’n training herschrijven. Ik denk dat ik bij het eerstvolgende voorstel voor een schrijftraining maar eens een filmpje bijvoeg van mijn vader. Een filmpje waarin hij als 89-jarige vertelt hoe deze zeer goed bedoelde brief voor hem totaal zijn doel miste. Waarin hij vertelt dat ze gewoon hadden moeten beginnen met de boodschap waarvoor hij de brief las: gaat mijn pensioen nu omlaag of niet?