Paradijselijk wegduiken

Problemen komen nu voor rekening van de stichting en niet meer van de kroonprins en Máxima zelf, legt iemand van de Rijksvoorlichtingsdienst dit weekend uit in de Volkskrant.

En problemen, die zijn er genoeg, valt op te maken uit berichtgeving. Een projectontwikkelaar verdween spoorloos nadat zijn dubieuze zakenverleden aan het licht kwam. Waarschijnlijk met medeneming van een flink geldbedrag. Ook met een andere projectontwikkelaar en architect van de villa ontstond gedoe. De prins en zijn mede-investeerders hebben de banden met de man verbroken. Onbevestigde geruchten spreken van omkoping en in verslagen van journalisten ter plekke blijkt dat de lokale bevolking ook niet alleen maar staat te juichen om die invasie van de rijken der aarde op hun paradijselijke schiereiland.

De oprichting van de stichting getuigt van een enorme schijnheiligheid. De kroonprins en zijn vrouw investeren willens en wetens in een vanwege de grote afstand lastig door henzelf te controleren project. Dat doen ze dan ook nog eens op een continent dat niet bekend staat om zijn transparantie en waar corruptie niet ongewoon is. Dat ze dat risico nemen moeten ze zelf weten, het is een privé-project. Maar schakel dan niet de hulp van de Rijksvoorlichtingsdienst en de minister-president in om jezelf in te dekken.

Het kan nog zo uit de klauwen lopen met dat vakantieoord (er blijkt schade aan het milieu te worden aangericht, kinderarbeid bij de bouw, ik noem maar wat), maar het kroonprinselijk paar kan nu rustig de billen in het Mozambikaanse zand laten rusten en wegkijken. De stichting regelt het wel. Of niet, maar zij hoeven zich in ieder geval nergens druk om te maken.

Er wordt nog wel eens gesproken over de gouden kooi waarin ons koningshuis zou leven en over hoe vervelend het is als al je woorden en daden op een goudschaaltje worden gelegd. Aan de andere kant, wat moet het zalig zijn wanneer je een rijksvoorlichtingsdienst en een minister-president ter beschikking hebt die je royaal ter zijde staan bij het wegduiken voor je eigen verantwoordelijkheid.

Sandra Olsthoorn