Mystery Burger (35): Emoties en inhoud

De gemeente Stichtse Vecht staat op het punt om een zogeheten Fair Trade-gemeente te worden. Zo’n gemeente verbindt zichzelf aan Fair Trade-producten uit de derde wereld door bijvoorbeeld altijd Max Havelaar-koffie in het gemeentehuis te schenken.

Voordat Stichtse Vecht kan toetreden tot deze illustere groep - 25 in totaal - moet er eerst een motie worden aangenomen waarin de raad zich schaart achter de Fair Trade-doelen. Het raadsbrede voorstel wordt onderbouwd door insprekers. ‘Ik werk in de Fair Trade-winkel en heb mensen in de derde wereld ontmoet,’ vertelt inspreker mevrouw Hesselink. ‘In Kenia ben ik in een ziekenhuisje geweest en in Sri Lanka heb ik feest gevierd in een gemeenschapshuis.’ Triomfantelijk houdt ze een kartonnen bord omhoog met slogans die stellen hoe goed haar product is: door Fair Trade gaan de kinderen naar school.

De raadsleden lachen de vrouw toe, totdat iemand haar interrumpeert. ‘Ik ben gewend om zèlf geld te geven aan goede doelen en niet met geld van de gemeenschap. Wij zijn een gemeente met financiële problemen, dus wat levert dit ons op?’ vraagt Frank van Liempdt (Groep Frank van Liempdt DVV). Alle hoofden draaien een kwartslag om, naar zijn plekje links bovenin. De inspreekster: ‘Ik denk dat het goed is om te werken aan een duurzame wereld’, zegt ze. De indiener van de motie, raadslid Cock van der Kaaij (Duurzaam Stichtse Vecht) pakt zijn microfoon: ‘Ik kan het u ook niet zeggen. Ik ben niet meer dan het doorgeefluik van deze insprekers.’

Van Liempdt gaat door. ‘Meneer Van der Kaaij, moeten we die producten per se gebruiken als we een Fair Trade-gemeente worden? Zo ja, wat zijn dan de kosten?’ Van der Kaaij: ‘Ja en nee’. De voltallige raad lacht hard. Van Liempdt: ‘Dan vraag ik het maar aan de wethouder. Hoeveel kost dit?’ Even later benadrukt wethouder Piet Ploeg (VVD) dat ‘dit onderdeel voorzien is in het collegeprogramma’. Daarna wrijft een VVD-raadslid Van Liempdt onder zijn neus dat het gaat om een ‘intentieverklaring’. Intussen worden de blikken naar het kritische raadslid bozer en bozer. Mensen zuchten. Dan neemt Franko Zivkovic (D66) het woord. ‘Ik heb het even gegoogled op mijn iPad. De gemeenten Bunnik en Rhenen zijn Fair Trade-gemeenten en geven per jaar maximaal duizend euro extra uit. En trouwens, Fair Trade-producten zijn gewoon beter!’ Van Liempdt verklaart dat hij in dat geval maar voor stemt. Even later wordt het voorstel aangenomen.

Wat ging hier mis? Als eerste hadden de indieners en voorstanders van de motie geen idee van de uiteindelijke kosten. Hun argumenten waren op emoties gebaseerd en niet op harde feiten. Daarnaast stond Van Liempdt zielsalleen, terwijl hij voor een gemeente met financiële problemen wel degelijk een belangrijke vraag stelde. De toon ten opzichte van hem bleek alles behalve collegiaal. Blijkbaar is Van Liempdt geen populair raadslid: hij doet niet leuk mee met de rest. Zonde, want een goed raadsdebat voer je niet op grond van emoties, maar feiten. 

Kemal Rijken

Lees hier alle Mystery Burgers.