Netwerken tijdens PSV-Ajax

Geen betere plek om als gemeentesecretaris te netwerken dan op een voetbaltribune. ‘Voetbal is een heel laagdrempelig onderwerp om met elkaar in gesprek te komen.

Staatssecretarissen op tribune
Harrie Timmermans was ooit ‘s lands jongste wethouder en de jongste gemeentesecretaris. Hij is nog steeds gemeentesecretaris in het Brabantse Eersel en combineert die baan met het voorzitterschap van de supportersvereniging van PSV. Zijn werk als directeur van de gemeentelijke organisatie vaart er volgens hem wel bij. ‘PSV maakt mij voor iedereen in het gemeentehuis toegankelijk. Het is bijna altijd de opening van een gesprek. PSV opent deuren. Niet alleen voor de burgemeester die zich verdiept in de veiligheidsaspecten van grote evenementen en de ambtenaren in het gemeentehuis, maar ook voor mij als gemeentesecretaris. Voetbal is een heel laagdrempelig onderwerp om met iedereen in gesprek te komen. PSV heeft bij iedere wedstrijd 5 duizend zakelijke gasten. Bij PSV-Ajax lopen ministers, staatssecretarissen, wethouders, captains of industry in het wild rond. Probeer doordeweeks maar een afspraak te plannen met wethouder Staf Depla van Eindhoven. Bij PSV schiet je hem aan. Geen betere plek dan de voetbaltribune om te  netwerken’, aldus Timmermans.

Bestuurscultuur
Niet alleen het voorzitterschap van de supportersvereniging van PSV maakt hem effectiever als gemeentesecretaris, ook het feit dat hij wethouder is geweest in Oirschot. ‘I’ve been there. Ik voel goed aan hoe een wethouder zich voelt net voordat hij, of zij, wij hebben twee vrouwelijke wethouders en een mannelijke, naar de raadsvergadering gaat. De druk op de maag, de klamme handen. Dat helpt mij om comfort te bieden. Dat doe je door een open sfeer te creëren en de zaken bespreekbaar te maken.’ Daarom zegt hij ook geen voorstander te zijn van protocollen om de bestuurscultuur te reguleren. Timmermans: ‘Ze leunen op wantrouwen en zorgen ervoor dat mensen in het systeem duiken. Wij hebben een open biotoop op het gemeentehuis. Openheid is de remedie tegen een moeilijke bestuurscultuur, die wij hier trouwens helemaal niet hebben. Bij ons kan een wethouder best de werkvloer opstappen om een ambtenaar iets te vragen. Je moet daar niet spastisch of krampachtig over doen. Ga het gesprek aan en zoek niet je veiligheid in regels. We hebben wel een paar spelregels: geen verrassingen, de ambtenaar heeft de morele plicht om een kritisch weerwoord te geven en wie baas is, bakt koek.’

Het hele artikel is te lezen in Binnenlands Bestuur nummer 5, 13 maart 2015 (inlog)