Mystery Burger: Het doel en de middelen

Te vaak klagen volksvertegenwoordigers dat ze de hekkensluiter zijn van het beleid. Pas als de wethouder of de gedeputeerde al het voorwerk heeft gedaan, wordt er alleen nog maar ja of nee van hen verwacht. De Statenfractie van de VVD grijpt in Flevoland vanavond naar het zwaarste instrument om zélf dingen voor elkaar te krijgen: het initiatiefvoorstel.

‘We hebben de ambitie dat iedereen in Flevoland op breedbandinternet kan’, licht Statenlid Irene van Hooff toe. Zij stelt een business case voor, die beschrijft hoe alle huishoudens in de polderprovincie op glasvezel komen. Volgens haar is het een noodzaak. ‘Het is de eerste stap in een totaal platteland’, zegt ze. Ze stelt voor om er vijftigduizend euro uit de investeringsreserve voor te betrekken.

Nog in haar eerste termijn staat het bij de interruptiemicrofoon vol. ‘Hoe is die vijftigduizend euro tot stand gekomen?’ vraagt SGP’er Sjaak Simonse als eerste. Van Hoof weifelt even; een uitgewerkt plan lijkt er niet te liggen. ‘Dat is advies uit de ambtelijke organisatie’, meldt ze. Simonse lijkt niet overtuigd. Ook SP’er Arie Stuivenberg meldt zich. ‘Het bevreemdt ons dat de partij die de marktwerking heeft uitgevonden nu ingrijpen door de overheid voorstelt!’ Ondanks de interrupties is Stuivenberg al aan zijn eerste termijn begonnen. Hij verklaart zich tegenstander van het schrijven van een business case.

Ook Willem Boutkan (PVV) is kritisch op het voorstel. ‘Als de markt het nou al niet ziet zitten, waarom moeten wij het dan doen?’ vraagt hij retorisch. Michiel Rijsberman (D66) wijst er op dat er in de gemeenten al initiatieven lopen. ‘Ik noem Dronten als voorbeeld’, zegt hij. Hij noemt het voorstel ‘sympathiek’; dan weet je wel hoe laat het is.

Toch is het kruit in de interrupties niet verschoten. Ondanks de kritiek op het VVD-voorstel, neemt de steun voor snel internet wél toe. ‘Voor ons is het buitengebied belangrijk’, bezweert Simon Minke (GroenLinks). Zelfs criticus Stuivenberg omarmt dat. ‘Wij zijn warm voorstander van snel internet op het platteland’, vertelt hij. ‘Maar dat hoeft geen glasvezel te zijn. En al helemaal niet met een business case door de provincie’, voegt hij met klem toe. ‘Volgens mij moeten we ons beperken tot de doelstelling’, verklaart Roelof Siepel (ChristenUnie). ‘Wij gaan ook alleen over de uitspraak verkeersveiligheid en niet over het aantal verkeersdrempels.’

Alleen een time-out kan nog orde brengen in dit debat. Dat voelt ook indiener Van Hooff. Ze verzoekt de Commissaris van de Koning Leen Verbeek om de vergadering te schorsen. Daar lijkt hij geen zin in te hebben. ‘Ik stel voor dat de woordvoerders zich even terugtrekken voor een nieuw voorstel’, stelt hij voor. ‘Dan kunnen wij door met de vergadering.’ De volksvertegenwoordiging schikt zich daar in en vergadert zonder vier Statenleden dan maar verder.

Aan het eind van de vergadering komen Van Hooff en haar collega’s weer terug. ‘Het is nu een motie geworden’, verduidelijkt ze. ‘We verzoeken het college om met marktpartijen de mogelijkheden te onderzoeken’, leest de politica uit het nieuwe voorstel voor. ‘Wij zijn blij met een beter voorstel’, aldus collega Siebel. 

Nu het instrument beter past bij de kaderstellende rol van de volksvertegenwoordiging en de Statenleden van de ‘meebestuurstoel’ zijn afgestapt, wordt de motie zonder veel moeite aangenomen. En al heeft de VVD dan wel een minder prestigieus resultaat op het CV: snel internet op het platteland is dichterbij dan ooit.

John Bijl