Burgemeester Eindhoven: ‘Aanschuiven bij de G4 niet per se interessant’

Jeroen Dijsselbloem is terug op het oude nest: in Eindhoven. Het gevoel van thuiskomen is sterker dan hij had kunnen bevroeden. Een gesprek met een ‘mooie jongen’ over fietsen, agendavulling, gewone mensen en de unieke waarde van Eindhoven voor … Europa.

Fiets

‘Goh, wa bende gij een mooie jongen. Komde gij maar efkes neffe mij zitten. Kiek ze eens kijke naar ons, ze zijn gewoon jaloers, omda gij zunne mooie jongen bent.” Jeroen Dijsselbloem (57) vertelt met humor en bewogen over zijn bezoek aan een 100-jarige inwoonster van Eindhoven. ‘Kom je daar in vol ornaat aan, bloemen en taart mee, en dan stap je weer fluitend op je fietsje.’ En dan te bedenken dat uitgerekend zijn voorganger in Eindhoven John Jorritsma – in zijn jonge jaren mannequin – in de volksmond ‘mooie John’ werd genoemd. Dijsselbloem: ‘Niemand had mij ooit een mooie jongen genoemd, dus alleen al daarom kon mijn dag niet meer stuk.’

Hij is nu zo’n negen maanden burgemeester van Eindhoven en heeft zeldzaam leuke ontmoetingen met Eindhovenaren die hij op de fiets bezoekt. Die ritten zijn nuttig en leerzaam, maar dat gekar helpt hem ook als burgemeester. ‘Je bent zichtbaar en benaderbaar. Mensen zien je niet in de auto. Op de fiets ziet iedereen je. Het geeft aan dat je toegankelijk bent, dat je tussen de mensen bent.’

Verplichte overleggen

Hoe vergaat het de oud-minister van Financiën verder? ‘Ik heb een volle agenda, maar druk is geen volle agenda; druk ervaar je. Daar heb ik geen last van. Ik heb mij voorgenomen om meer agendaruimte te krijgen. Op mijn eerste dag was mijn agenda voor de komende zes jaar gevuld met overleggen die alsmaar doorgaan. Daar word jij niet beter van, en daar wordt het bestuur ook niet beter van. Verplichte overleggen hebben de neiging om zich ook verplicht te vullen. Een hele motor gaat draaien.’

Amerika en China

Dijsselbloem is vooral bezig met wat de regio Eindhoven voor Europa kan betekenen. ‘Amerika en China maken de dienst uit en zitten in een groot handelsconflict en Europa moet oppassen dat ze door haar afhankelijkheid niet wordt vermalen. Hebben wij nog eigen technologie in handen? Ontwikkelen wij nieuwe technologie, of komt die straks alleen nog maar uit China en Amerika? Er zijn maar weinig plekken in Europa die daarin een rol hebben. Deze regio hééft die positie. We hebben hier 5 tot 6.000 technologiebedrijven. Wat ASML doet is uniek. De regio Eindhoven kan een cruciale rol spelen om Europa niet afhankelijk te laten zijn van China en Amerika.’

Clubje

Dat is andere koek dan de verongelijkte vraag waarom Eindhoven niet bij de grootste Nederlandse gemeenten mocht aanschuiven. Altijd maar weer dat Calimero-complex. Dijsselbloem. ‘Wat wij hier te bieden hebben, ontstijgt de vraag of wij niet bij de grote vier gemeenten in Nederland zouden moeten horen. Ik vind dat eigenlijk niet interessant meer. Dat is niet arrogant bedoeld. Ik gun Amsterdam en Rotterdam het allerbeste. Op onderdelen werken we samen, maar ik hoef niet per se bij zo’n clubje te horen. Het gaat heel goed met Eindhoven en wij hebben daar Amsterdam niet voor nodig.’

Regionale samenwerking

Wel de regio, die uit 21 gemeenten bestaat. En dat zal zo blijven, gelooft Dijsselbloem. ‘De intentie om tot drie of vier gemeenten in de regio te komen, is helemaal weg. Ik ben er niet mee bezig, het interesseert mij ook niet. Maar de samenwerking moet wel beter. We lossen onze problemen alleen samen op. De regionale samenwerking moet veel ambitieuzer en uitvoeringsgerichter. Ik wil samenwerken, maar wel effectief. Daarom ben ik ook bezig met een tourneetje door de regio. Ik ga naar de omliggende gemeenten toe, want zo voorkom je dat het een tegenstelling wordt tussen de dorpen en de stad. Ik geloof niet in die tegenstelling in deze regio. De zorgen van inwoners in Son en Breugel zijn dezelfde als in Woensel.’

Lees het volledige interview in Binnenlands Bestuur nr. 11 van deze week.