Mystery Burger: Wel een pauze, maar niet déze pauze

Haast uitdrukkingsloos kijkt voorzitter Wijntuin de raadszaal in. Eén raadslid staat nors met de armen over elkaar. Een ander zwaait met z’n armen en baant met grote passen de raadszaal uit, weer een ander spreekt met een hand op de schouder van een fractiegenoot sussende woorden. Verwarring, chaos en wassende boosheid bepalen de omgangsvormen in deze Rotterdamse raadsvergadering, en niet meer de voorzitter.

Even daarvoor had vergadervoorzitter Peggy Wijntuin een in haar ogen toch onschuldige opmerking gemaakt. ‘Het is tien uur, dus ik schors de vergadering.’ Niet gek, als je bedenkt dat de Rotterdamse raad al vanaf tien uur die morgen, twaalf uur eerder dus, aan het vergaderingen is. Toch ontstaat er rumoer. ‘Voor de Ramadan-pauze, krijg ik te horen. Dus ik schors de vergadering tot ongeveer half elf?’ Niet alleen de magen van raadsleden reageren knorrig. Dat is een kwartier langer dan gebruikelijk. ‘Ja zeg! Nee!’ roepen raadsleden in canon. 

‘Voorzitter, van de orde,’ vraagt Anoinette Laan (VVD) het woord. ‘Gezien de scheiding tussen kerk en staat, stel ik voor het gewoon een koffiepauze te noemen.’ Voorzitter Wijntuin schuift iets naar achter op haar stoel. ‘Die nemen we over,’ zegt ze. Het gemor over de tijd stopt er niet om. ‘Voorzitter,’ begint Nourdin El Ouali (NIDA), ‘het kan pas om kwart over tien.’ De vastende El Ouali weet dat hij en anderen pas na dat tijdstip kunnen eten. ‘Ik zou willen doorvergaderen.’ Wat hem betreft begint de pauze een kwartier later. ‘Het is niet praktisch om tot half elf te schorsen.’ El Ouali wordt door de raadsleden voor hem toegeknikt.

Voorzitter Wijntuin lijkt het voorstel niet op te pikken. ‘Ik schors tot, ja eh, tien voor half elf.’ Ze zet een onschuldige glimlach op. ‘Neee!’ roepen raadsleden weer. Een enkeling haalt verontwaardigd de schouders naar Wijntuin op. Leefbaar-raadslid Reinier de Jong brengt zijn irritatie onder woorden in de interruptiemicrofoon. ‘Voorzitter, ik moet morgen hartstikke vroeg op; ik stel voor gewoon door gaan.’ Zijn intonatie zakt. ‘Ophouden met die flauwekul.’

Het wordt stil in de zaal. ‘Ik vind het jammer dat het op deze manier moet gaan,’ zegt NIDA-leider El Ouali afgemeten. ‘Er kan best gelegenheid zijn voor enkele raadsleden om iets te eten.

Peggy Wijntuin kijkt schichtig de raadszaal in. ‘Als u zegt we gaan door, dan zal een aantal mensen zich terugtrekken.’ Enkele raadsleden staan al op, maar zo te zien niet om te eten. ‘Vanwege het goede gebruik ga ik toch schorsen,’ verklaart Wijntuin. Inmiddels lijkt de hele raad te staan. PvdA’er Marco Heijmen pakt zijn microfoon. ‘Laten we dan gewoon om kwart óver even die theepauze doen. Klaar,’ zegt hij kortaf. 

Wijntuin laat haar schouders hangen. ‘Nooit geweten dat het inlassen van een pauze zoveel rumoer zou geven,’ spreekt ze bedremmeld. Die zin is niet af. Niet de pauze veroorzaakte de ophef, maar slechts de manier waarop deze werd voorgesteld.

John Bijl