Met een beetje hulp

Mr. A. (Astrid) Kraag   Als MfN registermediator was mij gevraagd om het gesprek tussen een werkgever en een werknemer te begeleiden. De werknemer was al langere tijd ziek en de re-integratie kwam maar niet goed op gang. De werknemer had zich ziek gemeld vanwege een medische oorzaak. De houding van de werkgever  tijdens zijn ziekte en de re-integratie waren voor hem aanleiding om tegenover de bedrijfsarts tevens melding te maken van een arbeidsconflict.

De werknemer was namelijk van mening dat hij zich naar beste kunnen inzette voor de re-integratie en zich hield aan de afspraken die hij daarover met de bedrijfsarts maakte. De werkgever vond echter dat de werknemer zich niet volledig inzette om zo snel mogelijk te re-integreren op grond van de terugkoppelingen die hij kreeg van de bedrijfsarts. Tijdens het gezamenlijke gesprek bij mij aan tafel bleek al snel dat deze werknemer het heel vervelend had gevonden dat de werkgever niets van zich had laten horen tijdens de ziekteperiode. Dat komt heel vaak voor. Werkgevers (en leidinggevenden) mogen zich best realiseren dat de meeste werknemers het niet prettig vinden om zich te moeten ziek melden. Veelal geeft het namelijk het gevoel dat je, door je ziek te melden, de werkgever en jouw collega’s in de steek laat. Als dan niemand iets van zich laat horen als je ziek bent, kan dat idee eenvoudig worden versterkt.   De ziekmelding De werkgever in kwestie vertelde dat de bedrijfsarts hem kort na de ziekmelding had verteld dat het beter was om de werknemer even met rust te laten. Dit was de werknemer niet bekend. Was hem dit bekend geweest, dan had hij de werkgever laten weten dat hij contact juist op prijs had gesteld. Zeker toen “even” voorbij was. Verder werd in het gesprek duidelijk dat de werknemer vond dat hij zich aan de adviezen van de bedrijfsarts hield omdat hem steeds was verteld dat hij rustig aan diende op te bouwen en  overbelasting diende te voorkomen. Dat betekende volgens hem dat hij moest stoppen met werken als het niet ging. De werkgever vond echter dat de werknemer zich aan het opbouwschema diende te houden en vond de houding van de werknemer nogal laks. De werkgever wist op deze manier niet waar hij op kon rekenen en kreeg het idee dat de werknemer er met de pet naar gooide. Omdat hierover een conflict was ontstaan, hadden beiden gebeld met de bedrijfsarts. Maar de bedrijfsarts mengde zich niet in het geschil.   De rol van de mediator Dat mocht ik doen. Eigenlijk was het heel simpel. In zoiets belangrijks als een arbeidsrechtelijke relatie lieten deze de werkgever en de werknemer een derde, de bedrijfsarts, bepalen hoe zij invulling gingen geven aan de re-integratie. Nu zij onenigheid kregen over hoe de re-integratie feitelijk diende te worden ingevuld, gaf de bedrijfsarts (begrijpelijkerwijs) niet thuis. “Wat zou je graag willen?”, was mijn vraag aan de werknemer. “Erkenning van mijn beperkingen en waardering voor wat ik desondanks doe” antwoordde de werknemer. “Wat is daarvoor nodig?” vroeg ik de werkgever. “Duidelijke afspraken over de inzet die ik van hem kan verwachten, zodat ik op hem kan rekenen” gaf de werkgever aan. Vervolgens gaven werkgever en werknemer aan dat  ze dit zouden kunnen bereiken door rechtstreeks met elkaar te praten en niet via de bedrijfsarts. Daarna was het probleem snel opgelost. De werkgever vertrouwde de werknemer toen hij vertelde wat hij al wel en wat hij nog niet kon. Ook omdat hij de werkgever informeerde over de behandelingen die hij onderging en welke vorderingen hij daardoor maakte. Samen bedachten ze hoe de werknemer praktisch kon worden geholpen om zijn werk wat langer vol te houden en om alternatieve werkzaamheden te verrichten als het hem te zwaar werd. Tot slot spraken zij af om wekelijks de mogelijkheden en wederzijdse verwachtingen met elkaar af te stemmen. Het was mooi om te zien hoe zij allebei zichtbaar ontspannen waren toen zij afscheid namen.

Een korte casusbeschrijving over hoe een ziekmelding soms kan leiden tot een conflictsituatie. Het is echter op te lossen, als je je eigen verantwoordelijkheid neemt en rechtstreeks communiceert. Soms met een beetje hulp.