“Als Wmo-consulent maak je mensen écht blij!”

Een verantwoordelijke functie waarmee je mensen écht blij kunt maken, dat is de functie van de Wmo-consulent. Jonge ambtenaar Liane heeft inmiddels al vijf jaar ervaring en vertelt waarom het zo leuk is om dit werk bij de gemeente te doen.

Even voorstellen: Liane Buijsman

Liane Buijsman werkt als 28 jaar jonge Wmo-consulent bij de BUCH-gemeente in Noord-Holland. Een functie waarbij je volgens Liane wel verantwoordelijkheidsgevoel moet hebben. “Ten eerste heb ik zelf de verantwoordelijkheid om mijn eigen workload te vullen. Er is een algemene werkvoorraad met vragen van burgers en het is aan mij en mijn collega’s om zelf te managen welke vragen we oppakken, hoeveel en wanneer. Ook is het budget dat we hebben niet eindeloos. Als een cliënt een voorziening écht nodig heeft, zullen we nooit ‘nee’ zeggen. Maar als een cliënt in staat is om zijn of haar eigen probleem op te lossen, dan moeten we kritisch zijn.”

Hoe verloopt een Wmo-aanvraag?

“Vaak vragen mensen al direct naar een bepaalde voorziening, zoals een scootmobiel”, legt Liane uit. “Aan de hand van de vraag die er ligt, plan je een telefonisch gesprek in of een huisbezoek. Dat laatste komt door het coronavirus minder vaak voor. We moeten nu een afweging maken. Is het noodzakelijk om langs te gaan of kan het ook telefonisch en eventueel op basis van foto’s? Tijdens het gesprek gaan we terug naar het oorspronkelijke probleem. Hoe komt het dat de aanvrager van de scootmobiel zich niet meer kan verplaatsen met bijvoorbeeld een fiets? Op basis van de reden kunnen we kijken naar de beste voorziening. Misschien is een scootmobiel helemaal niet nodig en is een driewieler ook een goede oplossing. Het gesprek vraagt soms wel om de toepassing van bepaalde gesprekstechnieken, omdat je dingen op de juiste manier moet overbrengen. Dat maakt het heel interessant.”

De gesprekken en huisbezoeken zijn volgens Liane leuk en hebben voor sommige cliënten ook een mooie toegevoegde waarde: “Zeker als je bij mensen thuiskomt, word je meegenomen in een klein deel van iemands leven. Je ziet veel verschillende huizen en mensen praten vrij gemakkelijk over dingen. Je merkt dat mensen zich gehoord voelen, zeker ook als zij wat ouder en eenzaam zijn.”

Wist je na de middelbare school al dat je bij de overheid wilde gaan werken?

“Nee, na de havo ben ik eerst gestart met een opleiding aan de pedagogische academie voor het basisonderwijs (pabo)”, vertelt Liane. “Dat was het niet voor mij, dus ben ik de opleiding Ergotherapie gaan volgen. Tijdens mijn stage merkte ik al snel dat als je in de zorg werkt, zeker als therapeut, je voor elke cliënt maar een half uur hebt. Daardoor kun je eigenlijk niet goed de tijd nemen voor iemand. Ik heb mijn diploma behaald, maar wist wel dat dit niet was wat ik fulltime wilde doen. Toen raadde iemand mij een cursus tot Wmo-consulent aan bij een detacheringsbureau. Na een cursus van twee weken werd ik in Amsterdam in dienst genomen bij een adviesbureau dat Wmo-werk doet. Ook daar had ik niet heel lang de tijd voor cliënten, maar ik deed wel in één klap een heleboel ervaring op. Mijn werkload bepaalde ik niet zelf, die werd gewoon ingepland. ’s Ochtends ging ik langs bij vijf mensen en ’s middags werkte ik de vragen uit. Ik heb alles wel een keer gezien, het kon niet gek genoeg. 

Na twee jaar ben ik veranderd van detacheringsbureau, omdat ik liever nog wat meer van gemeenten wilde zien. Ik was benieuwd hoe de Wmo-processen daar worden aangepakt. Ik heb toen drie opdrachten uitgevoerd en bij mijn huidige gemeente merkte ik dat ik eigenlijk niet meer weg wilde. Het was een heel fijn team en er zouden veranderingen gaan plaatsvinden waarbij ik het gevoel had dat ik daar ook een bijdrage aan kon leveren. Toen heb ik de stap genomen om ambtenaar te worden.”

Wat maakt het werken bij de gemeente in jouw ogen mooi? 

Daar zijn volgens Liane meerdere redenen voor: “Vooral in het vak wat ik zelf uitoefen, kun je heel direct zien wat voor invloed je eigen werk heeft. Je maakt mensen écht blij. Bijvoorbeeld iemand die langer in een eigen woning kan blijven wonen, omdat ik een traplift heb geregeld. Daarnaast vind ik het team waarin ik werk heel leuk, omdat we erg zelfsturend zijn. Wat ik ook mooi vind aan werken bij de gemeente, is dat je goed kunt proeven binnen verschillende takken in hetzelfde domein. Dus als je de ambitie hebt om verder te kijken wat er nog meer of beter bij je past, dan is dat heel makkelijk te doen. Ook is de gemeente gewoon een hele goede werkgever qua arbeidsvoorwaarden. Dat tref je eigenlijk nergens beter, denk ik.”

Waar hoop je over vijf jaar te staan?

Liane vindt dat ze eerst nog wat meer ervaring nodig heeft, maar heeft wel al een mooie ambitie. “Ik wil heel graag een brug slaan tussen de besturende functie en de uitvoerende functie, want ik mis de aansluiting. Ik wil kijken wat ik daarin zelf kan betekenen. Alleen vind ik wel dat ik meer ervaring moet hebben, voordat ik mijn gedachten en ideeën over dat soort zaken kan uitdragen naar het management. Ook wil ik me de komende tijd nog iets meer oriënteren op wat er bij mij past qua functie.”

Heb je nog een advies voor jongeren die voor de keuze ‘het bedrijfsleven of de overheid’ staan?

“Kijk goed rond”, geeft Liane als tip. “Er is vaak nog zo’n ouderwets en verkeerd beeld over een ambtenaar. Het beeld dat we om 15.00 uur stoppen met werken en we eigenlijk de hele dag koffiedrinken. Ga vooral snuffelen en kijken wat er is, want er is heel veel! Niet alleen binnen verschillende gemeenten, maar ook in landelijke organisaties en de verschillende domeinen binnen de overheid. Als je nog studeert, ga dan zeker stagelopen.” 

Ook Wmo-consulent worden?

“In principe is de functie Wmo-consulent iets wat iedereen kan doen”, licht Liane toe. “Al is het wel handig als je een achtergrond in de zorg hebt of maatschappelijk (vrijwilligers)werk hebt gedaan. Ook is het een pluspunt als je beschikt over HBO-werk- en -denkniveau, omdat je veel (financiële) verantwoordelijkheid draagt, je je werkvoorraad moet kunnen managen en je zaken moet kunnen overzien. Je moet goed kunnen onderbouwen waarom je bepaalde keuzes maakt.”