Suburbane woonmilieus, zoals de voormalige groeikernen, zijn van niet te onderschatten belang voor het functioneren van de metropoolregio’s, omdat ze in trek zijn bij grote bevolkingsgroepen. In het verstedelijkingsbeleid worden groeikernen echter stiefmoederlijk behandeld. Door een te eenzijdige blik op de ‘oude’ (binnen)steden mist het beleid kansen om te komen tot een evenwichtige samenstelling van woonmilieus in metropoolregio’s.
Inhoudsopgave
Voorwoord
BEVINDINGEN
Nieuwe steden in de Randstad
Conclusies
Inleiding
Van groeikernenbeleid tot compacte stad
Positie en toekomst van de groeikernen
De groeikernen in de metropoolregio
KAARTEN
VERDIEPING
1 Nieuwe steden in Nederland
1.1 Inleiding
1.2 Voortgaande verstedelijking
1.3 Wat voor probleem is de nieuwe stad eigenlijk?
1.4 Opzet van het onderzoek
1.5 Verstedelijking, stedelijkheid en suburbaniteit
2 Verstedelijking
2.1 Inleiding
2.2 Van nieuwe stedelijkheid tot overloop
2.3 Van woonkern tot groeikern
2.4 Keerpunt 72
2.5 Conclusie
3 Twijfel over het groeikernenbeleid
3.1 Inleiding
3.2 Groeikernenbeleid overwegend positief beoordeeld
3.3 Van groeikernenbeleid naar compactestadsfilosofie
3.4 Op eigen kracht – verzelfstandiging van de groeikernen
3.5 Van groeikern naar gewone stad
3.6 Netwerkstad of stedelijk netwerk?
3.7 Identiteit en diversiteit
3.8 New Town in de metropoolregio
3.9 Herpositionering en transformatie
3.10 Conclusie
4 Balans van de nieuwe stad
4.1 Inleiding
4.2 Ontwikkelingspad
4.3 Duurzame verstedelijking
5 Voortgaande verstedelijking
5.1 Inleiding
5.2 De actuele opgave
5.3 Compacte stad 2.0 of metropoolregio
5.4 Verstedelijking en suburbanisatie
5.5 Herwaardering van de stad
5.6 Overwaardering van de stad
5.7 Duurzame verstedelijking van de metropoolregio
Literatuur
Nota’s, discussierapporten en plannen