De Taskforce Beheersing Zorguitgaven is ingesteld door de bewindspersonen van VWS en de minister van Financiën. Doelstelling is de ontwikkeling van een realistische strategie en het doen van concrete voorstellen om de collectieve zorguitgaven op de middellange termijn beter te beheersen en op een houdbaar groeipad te krijgen.
Aan de Taskforce is gevraagd hoe de zorguitgaven op een houdbaar pad kunnen worden gebracht. Een financieel houdbaar pad betekent in strikte zin dat de uitgaven niet harder mogen groeien dan de economie. Als dat wel gebeurt, kunnen andere overheidsuitgaven immers minder snel stijgen (of moeten zelfs dalen), of moeten de premies/belastingen omhoog. Aan beide zitten grenzen.
Het CPB gaat in zijn houdbaarheidssommen uit van een scenario waarin huidige en toekomstige generaties vergelijkbare aanspraken hebben en daarmee ook ongeveer een gelijk netto profijt van de overheid hebben. In een dergelijk scenario wordt het maatschappelijk acceptabel geacht dat de collectieve zorguitgaven stijgen met de structurele groei van de economie en de ontwikkeling van de demografie.
Aldus wordt ruimte gegeven aan de zorgvraag van een vergrijzende bevolking en groeien de zorguitgaven harder dan de economie. Met dit groeipad wordt overigens nog geen bijdrage geleverd aan het verminderen van het houdbaarheidstekort. Dit betekent dat op termijn voor houdbare overheidsfinanciën verder zal moeten worden omgebogen in de zorg of op andere terreinen.
1 Probleem snel stijgende en moeilijk te beheersen collectieve zorguitgaven
1.1 Aanleiding
1.2 Versnelde groei van de collectieve zorguitgaven
1.3 Drie redenen waarom de huidige groei van de collectieve zorguitgaven onhoudbaar is
1.4 Voor houdbare overheidsfinanciën moet het groeipad van de zorguitgaven naar beneden
2 Oorzaak snel stijgende collectieve zorguitgaven
2.1 Het zorgstelsel accommodeert uitgavenverhogende trends
2.2 Toegenomen productiviteit leidt niet tot lager groeipad zorguitgaven
2.3 Oprekking van het begrip ‘zorg’
2.4 De aard van de zorg verandert: deze is steeds meer gericht op lichtere gevallen
2.5 Conclusie: de zorg is het afgelopen decennium duurder geworden door ander beleid en andere instituties
3 Aanbevelingen: meer aandacht voor betaalbaarheid
3.1 Hoofdopgaven
3.2 Langdurige zorg: aanspraken aanscherpen en zorginhoudelijke synergie verzilveren
3.3 Curatieve zorg: verbetering van het huidige stelsel
3.4 Naar een houdbaar groeipad op de (middel)lange termijn
Bijlagen
Aan de Taskforce is gevraagd hoe de zorguitgaven op een houdbaar pad kunnen worden gebracht. Een financieel houdbaar pad betekent in strikte zin dat de uitgaven niet harder mogen groeien dan de economie. Als dat wel gebeurt, kunnen andere overheidsuitgaven immers minder snel stijgen (of moeten zelfs dalen), of moeten de premies/belastingen omhoog. Aan beide zitten grenzen.
Het CPB gaat in zijn houdbaarheidssommen uit van een scenario waarin huidige en toekomstige generaties vergelijkbare aanspraken hebben en daarmee ook ongeveer een gelijk netto profijt van de overheid hebben. In een dergelijk scenario wordt het maatschappelijk acceptabel geacht dat de collectieve zorguitgaven stijgen met de structurele groei van de economie en de ontwikkeling van de demografie.
Aldus wordt ruimte gegeven aan de zorgvraag van een vergrijzende bevolking en groeien de zorguitgaven harder dan de economie. Met dit groeipad wordt overigens nog geen bijdrage geleverd aan het verminderen van het houdbaarheidstekort. Dit betekent dat op termijn voor houdbare overheidsfinanciën verder zal moeten worden omgebogen in de zorg of op andere terreinen.
Inhoudsopgave
Samenvatting1 Probleem snel stijgende en moeilijk te beheersen collectieve zorguitgaven
1.1 Aanleiding
1.2 Versnelde groei van de collectieve zorguitgaven
1.3 Drie redenen waarom de huidige groei van de collectieve zorguitgaven onhoudbaar is
1.4 Voor houdbare overheidsfinanciën moet het groeipad van de zorguitgaven naar beneden
2 Oorzaak snel stijgende collectieve zorguitgaven
2.1 Het zorgstelsel accommodeert uitgavenverhogende trends
2.2 Toegenomen productiviteit leidt niet tot lager groeipad zorguitgaven
2.3 Oprekking van het begrip ‘zorg’
2.4 De aard van de zorg verandert: deze is steeds meer gericht op lichtere gevallen
2.5 Conclusie: de zorg is het afgelopen decennium duurder geworden door ander beleid en andere instituties
3 Aanbevelingen: meer aandacht voor betaalbaarheid
3.1 Hoofdopgaven
3.2 Langdurige zorg: aanspraken aanscherpen en zorginhoudelijke synergie verzilveren
3.3 Curatieve zorg: verbetering van het huidige stelsel
3.4 Naar een houdbaar groeipad op de (middel)lange termijn
Bijlagen