De Q-koortsepidemie werd enkele jaren geleden veroorzaakt door geitenhouderijen. Veel mensen in de omgeving liepen zonder het te weten een besmetting op. Bij de meesten bleven de verschijnselen beperkt, maar waarschijnlijk enkele honderden zijn chronisch ziek geworden.
Veel Q-koortspatiënten voelen zich niet gezien en niet gehoord door de overheid. Volgens de ombudsman heeft de overheid niet serieus naar een passende oplossing gezocht. Hij is daarom in januari 2012 een onderzoek gestart. Hij onderzocht hoe patiënten die als gevolg van Q-koorts chronisch ziek zijn geworden, genoegdoening moeten krijgen van de overheid. In het rapport vindt u de uitkomsten van dit onderzoek.
De conclusie uit dit onderzoek is dat de relatie tussen de overheid en de Q-koortspatiënten ernstig is geschaad. De overheid had de burger gedurende de Q-koortsepidemie onvoldoende op haar netvlies staan. En nog steeds kijkt de overheid onvoldoende naar wat de burger nodig heeft om weer verder te gaan. Dat is niet behoorlijk. Dat concludeert Nationale ombudsman Alex Brenninkmeijer in dit rapport ‘Het spijt mij; over Q-koorts en de menselijke maat’. Hij doet een aantal aanbevelingen om het vertrouwen te herstellen.
Inhoudsopgave
Inleiding
Het perspectief van de burgers
Het perspectief van de overheid
Reflectie van de nationale ombudsman
Aanbevelingen
Verhalen van patiënten
“Maanden heb ik op de bank gezeten. Ik kon niets.”
“De ellende die ik doormaak was absoluut vermijdbaar”
“Veel is voor mij onmogelijk geworden”
“We hadden recht op kennis”
“De overheid had ons netjes moeten informeren”
“Er is nooit gezegd dat het onveilig werk was”
Tijdlijn