'Mijn vrouw heeft me geleerd mijn eigen kansen te creëren'

'Ik werk anderhalf jaar bij de gemeente en het bevalt me prima. Een paar jaar geleden heb ik een open sollicitatie gestuurd. Er was toen geen vacature. In de maanden daarna heb ik regelmatig geïnformeerd of er een functie vrij kwam. Met als gevolg dat de gemeente mij benaderde toen ze een baan voor me hadden. Ik heb in het sollicitatiegesprek meteen aangegeven dat ik carrière wil maken. Ik ben nu naast medewerker bouwvergunningen secretaris van het project Digitale Dossiers. Als ik goed functioneer, kom ik wellicht in aanmerking voor een intern talenttraject.

Ik heb dus mijn eigen kansen gecreëerd. Zo werkt dat in Nederland: je moet je actief opstellen, laten horen wat je wilt. Ik heb dat geleerd van mijn vrouw, die half Nederlands en half Italiaans is. Wat ook heeft geholpen is dat ik van kleins af aan - ik was zes toen ik in Nederland kwam - veel met Nederlanders ben omgegaan. Ik heb me altijd willen aanpassen aan de Nederlandse cultuur, mijn leefomgeving. Mijn ouders hebben ons ook altijd gestimuleerd om te studeren en iets te bereiken.

Toch merk ik soms in mijn werk dat ik een andere culturele achtergrond heb. Dat zit hem vooral in de communicatie. Ik ben bijvoorbeeld geneigd te zeggen: jij "moet" dat doen. Sommige collega's ervaren dat als een bevel, terwijl ik het gewoon beleefd bedoel. Toen ik merkte dat dit verkeerd viel, heb ik het mijn collega's uitgelegd. In de omgang met collega's heb ik nooit enige vorm van discriminatie meegemaakt. Ze zijn geïnteresseerd en vragen veel, bijvoorbeeld of mijn vrouw een hoofddoek moet dragen en hoe bepaalde dingen in zijn werk gaan binnen de islam. Vaak weet ik het antwoord ook niet, want ik ben supermodern en niet gelovig. Dan zeg ik: laten we even googelen, dan komen we er samen wel achter.'