Even het energieverbruik meten, dacht ik

Tijdens de Bouwstenen-jaarbijeenkomst hadden we een mooie publicatie waarin bestuurders van gemeenten en scholen hun steun uitspraken voor het openbaar maken van het energiegebruik, om te beginnen bij hun eigen vastgoed. Goed idee.

Echte gebruikscijfers zeggen meer dan informatie over energielabels en al dan niet getroffen energiemaatregelen. Gemeenten kunnen een voorbeeld stellen, laten zien wat ze zelf voor elkaar krijgen en met gebruikers en de markt in gesprek gaan als het gebruik te hoog is. We hoeven het alleen maar even te doen.

Veel gemeenten willen met het onderwerp aan de slag en zo kwam ‘Slim omgaan met (openbare) data’ op de agenda van ons netwerk te staan. Actie 2020. Het leek eenvoudig. Gewoon beginnen met een paar pandjes. Bekijken welke gegevens je wilt presenteren. Wat je aan materiaal beschikbaar hebt. En ondertussen ervaren waar je tegenaan loopt. Bij wijze van oefening. Het hoeft immers niet meteen openbaar gemaakt te worden. En het mag ook allemaal op verschillende manieren. Graag zelfs. Zo ontdekken we vanzelf wat handig is en door de ervaringen te delen, worden we er allemaal weer wijzer van. 

We hebben bij Bouwstenen al best wel wat voorbeelden, tools en houvast beschikbaar om een energie-jaarverslag te kunnen maken. 'Wie gaat deze tools ook toepassen?', vroeg Jan Kappers tijdens de jaarbijeenkomst aan de deelnemers van de sessie die hierover ging. En toen werd het ineens verdacht stil...

Kom dacht ik. Laat ik zelf eens kijken wat er op me af komt als ik een energie-jaarverslag wil maken. Dan doe ik dat voor mijn huis, de appartementjes van mijn kinderen, ons kantoor (zijnde café, annex buurtvoorziening) en de twee huurwoningen erboven. Maar ik moet eerlijk bekennen dat ik er nog niet aan toe ben gekomen. Ik vind het best ingewikkeld me los te maken uit de waan van alledag om iets te doen wat ik alleen mezelf heb voorgenomen en verder nog met niemand heb gedeeld. Tot nog toe dan. 

De dagelijkse drukte is denk ik ook de grootste hobbel bij gemeenten en scholen en de verklaring van de stilte. Toch hoop ik dat we deze, ook bestuurlijk gedragen, ambitie dit jaar een stap dichterbij kunnen brengen, want zonder betrouwbare data weten we niet of we wel met het ‘juiste’ druk zijn en hebben we het eigenlijk nergens over. Het helpt als u meekijkt en ons erop aanspreekt. Maar het helpt natuurlijk nog meer als u er zelf ook mee aan de slag gaat. Gewoon tijd vrij maken en doen, zou ik zeggen.          

Ingrid de Moel
Lees hier meer columns van Ingrid de Moel