Is ons parlement toch nep?
Vraag het maar aan politicologen om je na een jubelstemming weer de put in te praten. De vreugde over de hoge op komst bij de laatste Tweede Kamerverkiezingen kan volgens politicologen Armèn Hakhverdian en Wouter Schakel de prullenbak in. Onze volksvertegenwoordiging is namelijk een extreem karige representatie van bevolkingsgroepen in de samenleving. Zelfs mét DENK en de vrouwrijke Partij voor de Dieren blijft de afspiegeling van minderheden en vrouwen erbarmelijk. Om over de ondervertegenwoordiging van lager opgeleiden maar niet te beginnen. In plaats van aan te schuiven bij de gebruikelijke morele verontwaardiging draaien de auteurs van Nepparlement? die discussie om.
Met door henzelf uitgevoerde vergelijkingen tussen opinies van de politici en de plebis bevestigen Hakhverdian en Schakel gewoon dat de mening van het parlement in ruime mate meer overeenkomt met hoger- dan met lageropgeleiden. Alsof dat niet alarmerend genoeg is, toont het boek ook aan, dat het gebrek aan representatie de emancipatoire werking van de democratie belemmert, politiek draagvlak beknot en tot ideologische tunnelvisie leidt. Om het plastisch te zeggen, fungeert het werk van Hakhverdian en Schakel als een endoscopie voor het onderbuikgevoel dat er iets goed mis is met de afspiegeling in ons parlement. Zoals het wetenschappers betaamt, laten ze de oplossing aan de lezer. Maar die mag met dit gepresenteerde feitenrelaas de noodzaak van een demografisch meer correcte volksvertegenwoordiging niet meer ontgaan.
Nepparlement?, Amsterdam University Press, ISBN 978 94 6298 094 5
Plaats als eerste een reactie
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.