Advertentie

Ode aan de loketbediende

Een gedicht als ode aan de loketbediende. Dat wilde de stichting Een en ander, die aandacht vraagt voor zaken van algemeen belang. Woensdag maakte Wim van de Donk, voorzitter van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid de winnaar bekend: de Belg Martin Carrette, met het gedicht ‘Conciërge, aan loket’.

17 april 2008

‘De loketbediende wordt niet voldoende gewaardeerd’, zegt bestuurslid Gerhard van Roon. Het sluit volgens hem aan bij kritiek van onder meer de Nationale Ombudsman, de Raad van State en de WRR op de verzakelijking van de overheid en op de politiek die te weinig aandacht heeft voor de uitvoerder van de ‘plannen uit Den Haag’; voor diegene die daadwerkelijk met de burger in aanraking komt. Die zakelijke overheid zou het ‘burgerschap’ uithollen.

 

Na de uitreiking van de prijs op het NS-station Utrecht Centraal kreeg een lokettist van de NS een bos bloemen. ‘Als je een kaartje koopt kun je nog naar het loket toe, maar daarboven staat in een lichtkrant dat je eigenlijk gek bent dat je daar een kaartje koopt, het is immers vijftig cent duurder. Maar een loketbediende is meer dan een machine, het gaat ook om menselijk contact,’ zegt Van Roon.

 

Lees het winnende gedicht:

 


Conciërge, aan loket

 

Conciërge, aan loket
nog voor de deur kondigt zijn shag zich aan,
een geur van grijs, als een ongeschoren
herfstdag, als van uren op de lippen,
op het grauwe grove ruitjeshemd

 

kijkt van zijn kruiswoordraadsel op
door dikke vetgevlekte glazen, die hij voor
waterogen schuift. glimlacht naar het hem
voorgelegde formulier en neemt het aan

 

zijn handen gaan onhoudbaar beven, heftig
schudt hij nee. het leven heeft hem in zijn wrede
greep. hij neemt de hoorn, wil bellen

 

in zijn stem weerklinkt de keelklank
van een verweerde stad - hoe woordeloos
grijs ik vlucht. de dag maar bevend doorkom.

 

© Martin Carrette, Deinze, België 

 

 

 

 

 

Plaats als eerste een reactie

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

Advertentie