Advertentie

‘Micro-targeting manipuleert verkiezingen’

De opkomst van nieuwe informatie- en communicatietechnologieën heeft veel goeds teweeggebracht, maar zorgt ook voor problemen van het parlementair stelsel. Dat schrijft de Staatscommissie Parlementair Stelsel in een probleemverkenning. De commissie waarschuwt onder meer voor beïnvloeding van individuele keuzevrijheid en manipulatie.

24 oktober 2017

De opkomst van nieuwe informatie- en communicatietechnologieën heeft voor de democratie veel goeds teweeggebracht, maar bezorgt het parlementair stelsel ook problemen. Dat schrijft de Staatscommissie Parlementair Stelsel in een probleemverkenning. De commissie waarschuwt onder meer voor risico's van micro-targeting. 

Voor- en nadelen

‘Nieuwe technologie’ waaronder het gebruik van social media en big data versterken en versnellen veel maatschappelijke processen, zo schrijft de commissie. Informeren en mobiliseren van mensen gaat sneller en het verbinden en organiseren wordt ook makkelijker. ‘Digitalisering heeft dus ontegenzeggelijk veel goeds gebracht, ook voor het functioneren van de democratie. De politiek kan gemakkelijker bereikt worden en participatie is in veel opzichten laagdrempeliger geworden’, concludeert de commissie.

Micro-targeting
Toch heeft de technologie ook een schaduwzijde. Een bedreiging van de technologie is de invloed op het functioneren van de democratie. ‘Zo kan door het verzamelen, analyseren en verrijken van digitale persoonsgegevens een digitaal profiel worden gemaakt van de kiezers van een partij. Dat helpt politieke partijen om hun potentiële kiezers beter te leren kennen en ze via sociale media te benaderen met steeds beter op hen afgestemde informatie’, aldus de commissie. Met data is het mogelijk om burgers te benaderen op basis van gegevens die over ze bekend zijn, dit wordt ook wel micro-targeting genoemd. Burgers worden van gerichte en gekleurde informatie voorzien om ze te beïnvloeden in hun keuze voor een bepaald standpunt of een bepaalde politieke partij. Volgens de commissie zijn burgers zich vaak niet bewust van de herkomst van de informatie en gaan verkiezingscampagnes zich deels buiten de openbaarheid afspelen.

‘Acuut en onderschat probleem’

Manipulatie dreigt, en in een uiterst geval zou zelfs individuele keuzevrijheid in gevaar kunnen komen, zo schrijft de commissie, die verwijst naar buitenlandse verkiezingen waaruit blijkt dat derde partijen en soms zelfs staten zich met ‘destabiliserende intenties mengen in verkiezingscampagnes’. Alleen al het gegeven dat dit een mogelijkheid is, vindt de commissie zorgelijk. Er is volgens de staatscommissie een acuut en onderschat probleem gaande. Data-analyse en geavanceerde digitale verkiezingscampagnes zijn nu volgens de Staatsommissie nog erg duur. Het valt hierbij op dat de meeste politieke partijen 'niet erg open zijn over het gebruik van deze nieuwe instrumenten', aldus de commissie. Het kan ertoe leiden dat het speelveld voor politieke partijen ongelijker wordt. 

 

 

Reacties: 6

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

S.H. Luimstra / beleidsmedewerker
Commissie geeft aan dat speelveld ongelijker wordt en suggereert dat dat onwenselijk is. Het zou mooi zijn als BB eens onderzoekt wie de begunstigden zijn bij de status quo en wie de benadeelden. Dat levert interessante informatie op.
Daan
"individuele keuzevrijheid in gevaar"



Er bestaat geen individuele keuzevrijheid. Dat heeft de neurologie nou toch wel herhaaldelijk bewezen.



Bij mensen moet je op bepaalde knoppen drukken. Dan doen ze wat je wilt wat ze doen. Het boek 'Nudge' was niet voor niets favoriet in het kabinet van Cameron.



Spindoctors, speechwriters, journalisten, politici... het zijn allemaal mensen in reclamebizz. En dat is showbizz. Zie hoe gemakkelijk volkshysterieen als #zwartepiet en #metoo kunnen worden veroorzaakt.



Agenderen, heet dat. En dat is hetzelfde als een taart aansnijden. Daardoor ontstaan een rechter- en een linkerkant van de taart. 50% pro, 50% contra. En 100% massahysterie.



Het is zo gemakkelijk. Mensen zijn Pavlovhondjes.
Martin
Het probleem is niet de digitale media, maar het kennis relativisme wat al tientallen jaren door de westerse wereld woekert, met moraal relativisme als gevolg.



Iedereen heeft zogenaamd "recht op een mening", in plaats van een geïnformeerde en beargumenteerde mening. Mensen roepen maar wat op het internet, van platte aarde, tot autisme door vaccins, tot het ontkennen van het klimaatprobleem.



Zelfs op "gerenommeerde" media worden de Tweets van willekeurige onnozelaars voorgelezen in één adem met een hoogleraar die het onderwerp al 30 jaar bestudeerd. Alsof deze posities gelijke validiteit kennen.



Het is een taak van de overheid om professionaliteit, kennis en expertise te waarborgen. Zodoende moeten ze hard ingrijpen en campagne voeren tegen alle idioterie die verkondigd wordt. Bij uitstek als het op de NPO uitgezonden wordt.
H. Wiersma / gepens.
Het probleem is niet zo zeer de nieuwe technologie en wat daarmee samenhangt maar de onbetrouwbaarheid van de regelmatig sprookjes vertellende vertegenwoordigers van politieke partijen. De Staatscommissie kan zich beter eens richten op de werkelijke problemen in het openbaar bestuur (te veel politieke partijen/kiesdrempel, een meer efficiënte inrichting van het totale openbaar bestuur/minder bestuurslagen, het beter betrekken van de burgers bij de politieke besluitvorming). Burgers horen via een tussenrapportage graag hier meer over dan over een nieuwe technologie waar zelfs een Staatscommissie kennelijk last van schijnt te hebben.
veestapel


De vraag die Simon Luimstra 8:25 uur stelt raakt de kern; iemand is de regie kwijtgeraakt en dat steekt..
H. Wiersma / gepens.
Politieke partijen verspreiden nu ook al gerichte en gekleurde informatie (denk bijv. aan de sprookjes van Rutte). In dat opzicht is er dus weinig verandering te verwachten. Het lijkt er op dat zelfs deze staatscommissie weinig realiteitszin heeft. Is er al een gedegen opdrachtformulering en/of schriftelijke tussenrapportage van deze commissie? Als deze al jaren kan/mag doen over een probleemverkenning van ons parlementair stelsel dan zijn we over tien jaar nog niet veel verder met 'onze paard en wagen' uit 1850.
Advertentie