Gemeentesecretaris: ‘Rechtsstaat in de fout’

Jan Willemsen blijkt zijn huis verhuurd te hebben aan criminelen, die er een hennepplantage beginnen. In het boek Hellup-Hennep schrijft de gemeentesecretaris van Stein de juridische misère waarin hij belandde van zich af.

Vertrouwen
Jan Willemsen, gemeentesecretaris in Stein, is zijn vertrouwen in de rechtsstaat kwijt. Op 24 november van het afgelopen jaar schrijft hij na een bezoek aan de politierechter op zijn weblog over politie, openbaar ministerie en rechtspraak: ‘Ze kunnen van alles van me krijgen. Wat ze echter niet meer van mij zullen krijgen is respect. Dat hebben ze zelf voorgoed verknald.’

Arrogantie
De pilaren van de rechtsstaat moeten het wel erg bont hebben gemaakt. ‘Dat hebben ze ook, en voeg de Nationale ombudsman en het Slachtofferloket eraan toe’, zegt Willemsen (55), die de afgelopen vijf jaar met hen in de clinch heeft gelegen over de juridische afwikkeling van de vondst van een hennepplantage in zijn verhuurde huis. ‘Hun arrogantie en laksheid zijn stuitend. En vooral de onwil om te communiceren. Een gemeente zou het niet in haar hoofd moeten halen om zo met burgers om te gaan.’

Rechtszaak zelf doen
Om de juridische misère van zich af te schrijven, publiceerde Willemsen onlangs ‘Hellup-Hennep’. Voordat Willemsen in 2011 in Stein aan de slag ging, werkte hij bij de gemeente Landgraaf. Hij raakt zijn huis in Tegelen niet kwijt en verhuurt het dan maar. Ze vinden keurige huurders, die er op 1 september 2009 intrekken. Als hij onraad ruikt en bijna vier maanden later ‘inbreekt’ in het huis in Tegelen, ontdekt hij een complete hennepplantage. De schade aan het huis zelf bedraagt zo’n 35 duizend euro. Jan Willemsen: ‘Omdat de politie er een potje van maakte en het Openbaar Ministerie de zaak tegen de twee huurders seponeerde, zonder mij dat te melden, want fatsoen staat niet in de competentie top 10 van ons OM, heb ik mijn zaak civiel verder moeten voeren. Dat was na de ontbinding van het huurcontract niet nodig geweest als ik op het strafproces had kunnen meeliften. Nu moest ik een advocaat in de arm nemen en heb ik een deel als amateur zelf gedaan.’

‘Gij zult geen hennep telen’
Eerst moest dus het huurcontract door de kantonrechter worden ontbonden. Jan Willemsen: ‘Terwijl we in het huurcontract nadrukkelijk hadden opgenomen: ‘Gij zult geen hennep telen’. Een idiote en tijdrovende belasting van de rechtspraak. Het werd een verstekvonnis want de huurders waren niet te vinden. De politie vond ze niet, ik wel. Op de sociale media volg ik ze tot op de dag van vandaag, maar de Limburgse politie moet nog in het digitale tijdperk stappen.’

Strafvervolging
Nadat Jan Willemsen in 2012 een artikel 12 procedure is, krijgt het Openbaar Ministerie uiteindelijk de opdracht van het gerechtshof in Den Bosch om tóch tot strafvervolging over te gaan. De strafzaak dient op 24 november 2014, bijna vijf jaar later. De strafeis van het OM: honderd uur werkstraf of vijftig dagen vervangende hechtenis. Willemsen: ‘Maar de politierechter in Roermond meende dat er te veel tijd was verstreken tussen het plegen van het strafbare feit en de zitting. Daarom wilde hij geen straf uitspreken. Het is de wereld op zijn kop: OM en politie krijgen de feiten niet boven tafel maar doen daar wel jaren over, ik dwing een vervolging af en dan duurt het te lang.’

Kastje-muur
Willemsen neemt de rechtspraak wel wat kwalijk, maar vooral het Openbaar Ministerie en de politie moeten het ontgelden. ‘Niemand wil of weet iets, je wordt van het kastje naar de muur gestuurd en het is vooral afwachten tot iemand bereid is wat te doen.’ Jan Willemsen haakte niet af, maar blijft wel zitten met een verloren vertrouwen in de rechtsstaat, een nog bij de henneptelers te vorderen bedrag van 60 duizend euro en een restschuld van bijna 10 duizend euro aan juridische kosten die niet worden vergoed.

Lees het hele verhaal in Binnenlands Bestuur 1 (inlog)