Van Rijn pakt tariefverschillen Wmo niet aan

Er komt geen onderzoek naar de tariefschillen tussen gemeenten voor individuele begeleiding en dagbesteding (Wmo 2015). Ook wordt niet ingegrepen in de tariefstelling. Staatssecretaris Martin van Rijn (VWS) ziet daartoe geen aanleiding.

Kamervragen

Dat schrijft Van Rijn in antwoord op Kamervragen naar aanleiding van het artikel ‘Tarieven Wmo over de kop’ in Binnenlands Bestuur. van eind maart. ‘Met de Wmo 2015 wordt een gemeentelijke beleidsvoering beoogd die aansluit op de lokale problematiek en mogelijkheden. Daarbij geldt de opdracht voor gemeenten en aanbieders om tot maatwerk voor de cliënt te komen. Een logisch gevolg hiervan is dat er gemeentelijke verschillen zijn; verschillen in beleidskeuzes, verschillen in ondersteuningsarrangementen en verschillen in tarieven.’ De tarieven komen tot stand na onderhandelingen tussen van gemeenten en aanbieders. Daarbij ontstaan lokale prijsverschillen, aldus de staatssecretaris.

Gevolgen zorgkwaliteit

In het artikel, gebaseerd op onderzoek van de Universiteit Twente, kwam naar voren dat er grote verschillen zijn in de tarieven die gemeenten betalen aan zorgverleners. De verschillen lopen bij bijvoorbeeld individuele begeleiding op tot meer dan 100 procent. PVV-Kamerlid Karen Gerbrands eiste hierover opheldering van de staatssecretaris. Gerbrands wilde onder meer weer weten gevolgen deze grote tariefverschillen voor de kwaliteit van zorg hebben, of dat wel wenselijk is en wat Van Rijn er aan gaat doen om die tariefverschillen te verkleinen.

Basisnorm

Van Rijn stelt dat de verschillen inherent zijn aan de beleidsvrijheid van gemeenten en ziet, zolang gemeenten aan de Wmo 2015 voldoen, geen reden om maatregelen te nemen. ‘Voor zowel de algemene als de maatwerkvoorzieningen die ter uitvoering van de Wmo 2015 worden ingezet, geldt dat deze moeten voldoen aan de in de wet opgenomen basisnorm voor kwaliteit.’ Het is aan de gemeenteraad in een verordening te expliciteren welke eisen aan de voorkomende voorzieningen worden gesteld, waaronder de eisen ten aanzien van de deskundigheid van de in te zetten beroepskrachten.

Aanbesteding

In de wet is tevens vastgelegd dat gemeenten niet alleen mogen gunnen op basis van prijs, maar ook de ‘gestelde eisen aan de kwaliteit van de voorzieningen expliciet moeten betrekken als criteria bij een aanbesteding’. Er moet tevens sprake zijn van een goede verhouding tussen de prijs voor de levering van een voorziening en de aan die voorziening gestelde kwaliteitseisen. ‘Hierbij dient de gemeente rekening te houden met de daarvoor benodigde deskundigheid van beroepskrachten en de voor hen geldende arbeidsvoorwaarden’, aldus Van Rijn in zijn antwoorden.

Wettelijke voorwaarden

Op basis van het overzicht in het artikel van eind maart kan volgens de staatssecretaris niet de conclusie worden getrokken dat de kwaliteit en continuïteit van voorzieningen aan cliënten onvoldoende wordt gewaarborgd. Evenmin kan volgens hem worden vastgesteld ‘dat er sprake is van door gemeenten en aanbieders afgesproken tarieven waarbij niet wordt voldaan aan de wettelijke voorwaarde van een goede verhouding tussen de prijs voor de levering van een voorziening en de aan die voorziening gestelde kwaliteitseisen.’ Van Rijn rekent er op dat gemeenten en aanbieders ‘binnen het wettelijk kader hun verantwoordelijkheid nemen en hierbij onder meer tot passende afspraken over tarieven komen’.