Mystery Burger (4): Vleugje humor doet wonderen

De raadsvergadering van de gemeente Waterland begint met een heftige mededeling van raadslid Simon Verbeek (CDA). Vorige maand heeft hij een zwaar schaatsongeluk gehad. Nu zit hij in een rolstoel.

De andere raadsleden zijn stil en knikken. Gelukkig heeft Verbeek genoeg energie over om vragen te stellen over de Prins Bernhardburg in Monnickendam, die in het weekend wegens werkzaamheden afgesloten was. Dat zorgde voor opstoppingen in het centrum. Aankomend weekend gaat de brug weer dicht. „Ik wil weten waarom de politie niet heeft gehandhaafd, welke afspraken er zijn gemaakt of er geëvalueerd is. Er moesten zelfs auto’s afgetakeld worden,” zegt Verbeek streng.

Wethouder Patrick Kools (VVD) geeft toe dat dingen in de soep liepen en dat er voor komende zaterdag afspraken zijn gemaakt met de provincie. „Maar u moet afspraken maken met de politie, niet met de provincie!,” meent Verbeek. De sfeer wordt er niet beter op, er hangt nu zelfs een spanning in de zaal. Het lijkt wel alsof de raadsleden dit soort situaties vaker hebben meegemaakt en geen trek hebben in een debat met Verbeek. VVD-raadslid Niko Lens neemt het woord: „Ik sprak een ondernemer en die was juist positief. Hij zei: normaal gesproken komen er nooit zoveel mensen door Monnickendam heen. Elk nadeel heb z’n voordeel.” Bijna iedereen lacht. Brandje geblust.

Door de grap van Lens is de spanning weg en verloopt de vergadering gesmeerder. Weer wordt er gelachen als raadslid Dorothy Borghardt (Waterland Natuurlijk!) een foutje maakt met het tellen van de stemmen: van de zestien uitgebrachte stemmen gaan er dertien naar kandidaat A en vier naar kandidaat B. Zeventien in plaats van zestien stemmen… Het vertrouwen tussen de raadsleden is groot, want de stemming hoeft niet over. Dan volgen er insprekers uit Zuiderwoude. Zij zijn tegen uitbreiding van het dorp in kostbaar groen. Omdat dit dossier valt onder de portefeuille van de burgemeester zit grappige raadslid Lens voor. „Het is vandaag Wereldvrouwendag, dus alle vrouwen mogen eerst,” grapt hij. Opnieuw heeft hij de lachers op zijn hand. Verbeek pakt de microfoon meteen en zegt: „Meneer Lens, ik kan mijzelf helaas niet ombouwen.” En de sfeer blijft gemoedelijk.  

Door het gebruik van een vleugje humor in het debat wist Lens als enige de ernstige toon van Verbeek te doorbreken. Hij kreeg zijn collega’s mee in de positieve spiraal en daardoor verliep de avond gemakkelijk. Een raadsdebat hoeft niet te lijken op een cabaretvoorstelling, maar kan door het gebruik van humor zeker leuker en interessanter worden.

Kemal Rijken

Lees hier de vorige Mystery Burgers

Mystery Burger weergeven op een grotere kaart