Vakbond komt op voor weigerambtenaren
De reformatorische vakbond RMU is een platform begonnen voor weigerambtenaren die vrezen ontslagen te worden omdat zij weigeren om homostellen te trouwen.
De reformatorische vakbond RMU is een platform begonnen voor ambtenaren die vrezen ontslagen te worden omdat zij weigeren om homostellen te trouwen. De afgelopen week hebben zich 70 weigerambtenaren bij de vakbond gemeld. RMU-directeur Peter Schalk bevestigde dinsdag een artikel hierover in het Reformatorisch Dagblad.
Brainstormen
De RMU, die een achterban heeft van 16.000 leden, wil samen met de trouwambtenaren brainstormen hoe het nu verder moet. Ook gaat de vakbond zich in politiek Den Haag sterk maken voor de weigerambtenaren.
Ontslag
Eerder deze maand sprak de Tweede Kamer uit ambtenaren die geen homo's willen trouwen wettelijk aan te willen pakken. Het kabinet wacht nog op een advies van de Raad van State over de weigerambtenaren, alsook op een uitspraak die de rechter mogelijk doet in de zaak van een Haagse weigerambtenaar die werd ontslagen.
Reacties: 14
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
De voorzitter van het COC Eindhoven verwoordt het heel mooi met een ander voorbeeld: je weigert een rijbewijs af te geven aan een vrouw omdat je van mening bent dat vrouwen niet kunnen autorijden. Dat kan je persoonlijke mening zijn maar de wet schrijft toch voor dat vrouwen een rijbewijs kunnen krijgen.
Zie http://www.ed.nl/mening/9920874/Ambtenaren-moete …
@Nico: het is aan de gemeente de functiebeschrijving te maken en taken toe te wijzen aan individuele medewerkers. Zolang de gemeente als werkgever accepteert dat een medewerker bepaalde taken niet uit wil voeren (en ze niet toewijst) is er geen sprake van werkweigering.
1. Een gemeente is gehouden alle wettelijke taken uit te voeren.
2. Er dienen dus altijd 1 (of meer) ambtenaren van de burgerlijke stand beschikbaar te zijn. Voor zover mij bekend beschikken alle gemeenten over meerdere van dergelijke ambtenaren.
3. Er kan bij de gemeenten dus gemakkelijk met gevraagde diensten worden geschoven.
4. Gemeenten doen er natuurlijk wel verstandig aan om bij het aanstellen van nieuwe ambtenaren geen weigerambtenaren meer aan te stellen.
Het 'probleem' gaat zich dus zelf oplossen. Kamerleden moeten eens beseffen dat ze er zijn om problemen op te lossen en niet om onnodige problemen te creëren. Voor gemeenten geldt natuurlijk hetzelfde.
NB. Ambtenaren van de burgerlijke stand zijn in de regel parttime ambtenaren.
het verhil tussen een ABS en een BABS.
Een BABS is een BIJZONDERE ambtenaar, vaak niet in vaste dienst, maar op basis van een vergoedingsregeling. Een BABS omdat deze persoon het leuk of bijzonder vindt een huwelijk te voltrekken. Als een BABS een huwelijk voltrekt, moet hij dit nauwgezet volgens de wet doen.
Bij een dergelijke bijzondere functie is het mijns inziens vanzelfsprekend dat daarover individuele afspraken gemaakt kunnen worden.
Bruidsparen kunnen vaak kiezen welke BABS ze willen.
Als je principieel wilt zijn zijn ten aanzien van een BABS, moet je deze niet meer benoemen, alles gewoon door de "gewone" ambtenaar burgerlijke stand laten doen, en bruidsparen ook niets te kiezen geven. Terug naar de wet, niets meer en niets minder. Dan handel je pas rechtlijnig.
Voor Bijzondere ambtenaren, mag je echter ook bijzondere regels en afspraken voor maken.
1. in het recente verleden erkende de overheid gewetensbezwaren tegen het vervullen dienstplicht door pacifisten, nu Groen Links en SP. Merkwaardig dat politici van deze signatuur zich nu het hardste lijken te verzetten tregen honorering van een beroep op gewetensbezwaar tegen het voltrekken van een homohuwelijk.
2. Simon Blasweiler moet zo nodig denigrerend doen over de RMU ("dat bondje") en voor de mensen waar de RMU voor opkomt: "christelijke taliban". Is hij ooit een orthodoxe christen met een bomgordel tegen gekomen? Kortom: hier is sprake van een misselijkmakende vergelijking, om niet te zeggen demonisering van een autochtone bevolkingsgroep die nog steeds een belangrijke bijdrage aan de instandhouding van onze samenleving.
Mijn vraag aan hen is: hoe zou u dat vinden?